ภาษากลาง ภาษาถิ่นใต้ หมายเหตุ มะเขือ ลูกเขือ มะนาว ลูกนาว แตงกวา แตงเบา มะเขือพวง เขือพวง มะเขือเปราะ เขือออร้อ มะเขือยาว ลูกเขือยาว ใบมะกูด ใบกูด ลูกแพกา ลูกบองลั่ย สะตอ ลูกตอ ฟักทอง น้ำเต้า ฟัก ขี้พร้า ขมิ้น ขี้หมิ้น ตะไคร้ ไคร พริก ดีปลี มะละกอ ลอกอ, แตหลา ตำลึง ผักหมึง หม้อข้าวหม้อแกงลิง หม้อลิง ดอกบานไม่รู้โรย ดอกกุญหยี ดอกผกากรอง ดอกขี้ไก่ ดอกมะลิ ดอกมะเละ เสียง อิ แปลงเป็นเสียง เอะ * ผลไม้ที่มีคำว่า"มะ" นำหน้า (บางคำ)จะเปลี่ยนเป็น"ลูก" เช่น มะม่วง-ลูกม่วง, มะนาว-ลูกนาว, มะขาม-ลูกขาม, มะเขือ-ลูกเขือเป็นต้น ผลไม้ที่มีรสเปรี้ยวมักมีคำว่า"ส้ม" นำหน้า เช่น มะขาม-ส้มขาม, มะนาว-ส้มนาว เป็นต้น
ภาษาใต้วันละคำ 1. แขบ = เร็ว, รีบ เช่น 2. ตะ = สิ, นะ 3. หม่า…แหม่ะ = ไม่….. หรอก 4. หลาว = แล้ว, อีกแล้ว 5. เจ็บฉี่, เจ็บขี้ = ปวดชิ้งฉ่อง, ปวดขี้ 6. เข็ด = ปวด หรือ เคล็ดอ่ะ 7. หลบ = กลับ 8. เอิด = กวนตรีนส์ 9. หวังเหวิด = เป็นห่วง 10. แหลง = พูด 11. ฟิดตุง, ยักหงาย = หงายหลัง 12. หรอย = อร่อย 13. หย่านัด = สับปะรด 14. ลอกอ กล้วยหลา = มะละกอ 15. คง = ข้าวโพด 16. ดีปลี, โลกแผ็ด, ลูกเผ็ด = พริก 17. ไคร = ตะไคร้ 18. ขี้หมิ้น = ขมิ้น 19. ขี้พร้า = ฟัก 20. น้ำเต้า = ฟักทอง 21. ชมโพ่ ยาหมู่ หย้ามู้ = ฝรั่ง 22. ชมโพ่แก้ว, น้ำดอกไม้, ชมโพ่น้ำดอกไม้ = ชมพู่ 23. กาหยู = มะม่วงหิมพานต์ 24. นายหัว = เจ้านายผู้ชาย 25. จังเสีย = เยอะจัง 26. กระต่าย = เหล็กคูด 27. ตะ = ได้ไหม 28. หิด = นิดหน่อย 29. ไอไหร = อะไร 30. ส้มม่วง, ลูกม่วง = มะม่วง 31. ลอกอ = มะละกอ 32. สากเบือ = สากกะเบือ 33. ช้อนชี่ = ตะหลิว 34. ดานเฉียง = เขียง 35. ไม่หลาบ = ไม่จำ, ไม่เข็ด 36. ดีหวา = ดีกว่า 37. สาวนุ้ย = น้องสาว 38. พี่บ่าว = พี่ชาย 39. แหลง = พูด 40. อาคาด = มากมาย 41. เก้าเอ้ = เก้าอี้ 42. หยบ = หลบ 43. เหม็ด = หมด 44.
ถ้ำ ๒ น. ภาชนะทรงกระบอก มีฝาครอบปิดสนิท สำหรับใส่ใบชาหรือยาดมเป็นต้น เช่น ขมิ้น ดินสอพองเอาไว้ไหน เมื่อวานกูใส่ไว้ในถํ้า (ขุนช้างขุนแผน). โถเครื่องแป้ง น. โถแก้วเจียระไนเป็นต้น มีรูปและสีต่าง ๆ มีขนาดลดหลั่นกันเป็นเถา ใช้ใส่เครื่องสำอางเช่นแป้ง น้ำมันใส่ผม ขมิ้น. บ้าระบุ่น น. นกปรอด เช่น เค้าโมง ขมิ้น บ่าวขุน บ้าระบุ่นโกญจากระทาขัน (รามเกียรติ์ ร. ๑), โบราณเขียนเป็น บารบุน ก็มี เช่น จินโจ้กระจาบเวียน บารบุนและเบญจวรรณ (บุณโณวาท). ปูนแดง น. ปูนสุกที่เมื่อผสมกับผง ขมิ้น และนํ้าจะเป็นสีแดง สำหรับป้ายพลูกินกับหมาก. เพลงเดี่ยว น. เพลงที่ประพันธ์ขึ้นเป็นทางพิเศษสำหรับบรรเลงเฉพาะเครื่องดนตรี ใช้บรรเลงในโอกาสพิเศษเพื่อเป็นการแสดงภูมิปัญญาของผู้คิดทางดนตรีให้เหมาะสมกับชนิดของเครื่องดนตรี และแสดงไหวพริบปฏิภาณฝีมือ และความแม่นยำของผู้บรรเลงด้วย เพลงที่นิยมนำมาทำ เช่น ลาวแพน นก ขมิ้น พญาโศก. มะงั่ว น. ชื่อไม้ต้นขนาดเล็กชนิด Citrus ichangensis Swingle ในวงศ์ Rutaceae ผลคล้ายส้มโอ รสเปรี้ยวจัด ใช้ประสมกับ ขมิ้น เพื่อย้อมผ้า, มะส้าน ก็เรียก. หริ (หะริ) ว. สี ขมิ้น, สีเหลืองอมแดง, สีเขียว. หริณะ (หะรินะ) ว.
กด [เพิ่มคำศัพท์] เพื่อใส่คำนี้พร้อมความหมาย เพื่อเป็นวิทยาทานแก่ผู้ใช้ท่านอื่น ๆ Are you satisfied with the result? Discussions ว่าด้วยโฆษณา เราทราบดีว่าท่านผู้ใช้คงไม่ได้อยากให้มีโฆษณาเท่าใดนัก แต่โฆษณาช่วยให้ทาง Longdo เรามีรายรับเพียงพอที่จะให้บริการพจนานุกรมได้แบบฟรีๆ ต่อไป ดูรายละเอียดเพิ่มเติม